http://mattati.blogspot.com/2006/11/blog-post_20.htmlشنبه 27 آبان 85 توفیق اجباری نصیب شد
و نگاهی به روزنامه جام جم انداختم
و خوشبختانه یک مطلب جالب هم در آن یافتم!
این روزنامه ابراهیم اصغرزاده را روی صندلی داغ مصاحبه نشانده بود. جام جم او را او را «عضو پرسر و صدای شورای شهر و سخنگوی نجیب و صادق (!) دانشجویان خط امام در قضیه تسخیر لانه جاسوسی» معرفی کرده.
او در این مصاحبه سخت به کاگزاران می تازد و یکی از اصلی ترین عوامل شکست اصلاح طلبان را کارگزاران می داند:
-« کارگزاران سهم بیش ازاندازه در دولت آقای خاتمی داشت و سیاست هایی را به دولت آقای خاتمی دیکته کرد که آن سیاست ها موجب شکست جنبش اصلاح طلبی شد.».
البته آقای هاشمی را از این قاعده مستثنی می داند (!) و او را دارای خدمات شایسته ای می داند.
او احزاب فعلی ایران را مانند کمباینی می داند که هنگام انتخابات راه می افتد و کلی سر و صدا به پا می کنند اما در زمانهای دیگر کارکردی ندارند و نهادینه نشده اند (حرف حساب جواب ندارد!)
او در دفاع از خود می گوید:
-«من درباره مسائل راهبردی با جبهه اصلاحات شعارهایی از جمله شعار عبور از خاتمی را مطرح می کردم، اما منظورم این نبود که ما یک فضای رادیکال را بر مملکت حاکم کنیم، بلکه منظور این بود که باید طرح اصلاحات به یک نگرش فرآیندی و یک اندیشه پایدار در جامعه تبدیل شود. باید نهادینه شود.»
من این صحبت را عذر بدتر از گناه و عاری از صداقت می دانم.
پس از آن خبرنگار سعی می کند به هر بدبختی که شده او را قانع کند که او هم در شکست اصلاحات سهمی داشته و مقصر بوده، ولی آقای اصغر زاده همه را مقصر می کند و کلی آسمان به ریسمان می بافد اما به رسم همیشگی ما ایرانیها تنها کسی را که مقصر نمی داند خود اوست!
در بخش دیگری از مصاحبه می گوید:
« من دو اردوگاه (جناح چپ وراست) را قبول ندارم. جبهه اصلاحات به تعبیری در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته شکست خورد، اما آقای کروبی شکست نخورد و از دل آن کروبی ای بیرون آمد که توانست با آحاد مردم رابطه صمیمانه برقرار کند.»-
من هم با نظر ایشان که هر کس بدون ریاکاری و یک کاسه شدنهای دروغین (تنها برای رویارویی با جناح مقابل) راه و روش و حزب و اهدافش را مشخص کند کاملاً موافقم.
همچنین از برخی شعارهای و عملکردهای دولت نهم ازجمله اعتماد به نفس و با توده ها بودن آن تمجید کرده.
