Saturday, December 31, 2005

وبلاگ وارش


متاسفم که جا ماندم از این اجتماع قشنگ در خانه اکبر گنجی. خبر شده بودم اما باید در مراسمی حضور می یافتم که نمی شد نروم.
گرچه به شدت معتقدم که ما به قهرمان نیاز نداریم اما به همان شدت می گویم که گنجی فارغ از قهرمان بودن یا نبودن، یک الگوست. الگویی برای آزاد ماندن، برای شجاعت، برای جسارت "نه" گفتن، برای نفروختن و خیلی چیزهای دیگر. چون منی ممکن است با افکار و ایده های اکبر گنجی همفکر نباشم یا پایبند اعتقادات و باورهای سیاسی-مذهبی اش. اما اکبر گنجی قطعا تنهای الگوی دلاوری در عصر ماست که می شود از مشی او بسیار آموخت.

کاش کسانی که مفتخرند به هورا کشیدن برای آقای خاتمی - مرد نیکی که اگر رئیس جمهور نمی شد قطعا نیک تر می ماند، مردی که می توانست تاریخی دیگر بنویسد و ننوشت، نخواست که بنویسد نه اینکه نتوانست! و ...- در کنار خانه بی فروغ اکبر گنجی نیز شمعی روشن کنند تا از آن همه شور و هیجان! کور سویی نیز بر دل دختران نسل سومی! گنجی بتابد.

آسیه امینی