نگاه فراساختاری حسین درخشان به ایران و ورای آن
رییس سایه‌ی رادیو زمانه
موقعی که داشتم برای تغییر اساسی ساختار و اینترفیس وب‌سایت رادیو زمانه فکر و طراحی می‌کردم، یکی
از بزرگترین تاکیدهای مهدی جامی این بود که طراحی تازه هیچ شباهتی با «روز» نداشته باشد. خیلی روی «روز» حساس بود و هیچ دلش نمی‌خواست «زمانه» هیچ ارتباطی با آنها داشته باشد.
برای همین هم یک بار سید نبوی پیغام داده بود که حاضر است مجانی برای زمانه طنز بنویسد تا مردم مجبور نباشد جوک‌های بقول او بی‌مزه و لوس نیک آهنگ کوثر را در زمانه تحمل کنند. ولی مهدی جامی بخاطر همان فلسفه‌اش در جدا نگه‌داشتن روز از زمانه شدیدا مخالفت کرد
.
گذشت تا یکی دو ماه پیش که یکدفعه در کمال تعجب سروکله‌ی سید نبوی در زمانه پیدا شد و آن هم به عنوان آغازکننده‌ی تنها برنامه‌ی ویدیویی هفتگی زمانه -- که بجز خرج سفر هفتگی‌اش از بروکسل به آمستردام، لابد یک هزار، هزار و پانصد یورویی هم بخاطر برنامه‌ی تلویزیونی‌اش می گیرد....
حالا که پس از بی‌اعتبار شدن «روز» (که حتی رفسنجانیست‌های داخل ایران، مثل اکبر منتجی، هم به صراحت به آن اعتراف می‌کنند) و ظاهرا احتمال تبدیل شدن رادیو زمانه به تلویزیون زمانه بالاتر رفته است، به نظر من، نبوی از نفوذش در میان سیاست‌گزاران هلندی استفاده کرده و خودش را از بالا به مهدی جامی چپانده است، به این امید که اگر تلویزیونی راه افتاد نبوی از آن راه هم پولش را دربیارود و هم خط سیاسی‌اش را از راه تسلط به این تلویزیون تبلیغ کند…
اگر یک دفعه دیدید مهدی جامی قراردادش با موسسه‌ی هلندی پرس‌ناو که همه‌کاره‌ی زمانه است تمدید نشد و از فردایش نبوی به آمستردام اسباب‌کشی کرد و در اتاق مهدی جامی نشست، تعجب نکنید.
