دست از دعا برداريد: زمينی بينديشيم!
در دوران قدرت يابی اصلاح طلبان برخی مفاهيم وآموزه های نوينی به بازار سياست وارد شدند که گاهی نه تنها اميد وارکننده نيست بلکه نگران کننده نيز هست.
مفاهيمی مانند حامعه مدنی اسلامي، مردم سالاری دينی، آزادی بيان، ايران برای همه ايرانيان، گفتگوی تمدن ها از يکسو و آموزه های رفتاری همانند روزه سياسي، مراسم دعا و نيايش و پناه بردن به خدا در برابر ستم های دينی و ايدئولوژيک رژيم اسلامی ايران از سوی ديگر از زمره دستاورهای خودساخته ای است که ناشی از بی تدبيری و بن بست های ايدئولوژيکی است که در درماندگی های سياسی و بينشی نوانديشان دينی بروز نموده است و اين مفاهيم ورفتارهای نوپديد ناشی از عدم پذيرش اطلاح طلبان و محافظه کاری آنان در پذيرش واقعيت های حامعه ايران امروز و حرکت بسوی عرفی شدن و دين زدايی يا سکولاريزم احتناب ناپذير از سيمای مناسبات ايران است. بی ترديد نه تنها مساله زندانيان سياسی مانند گنحی وزرافشان با دعا و آيين های دينی ره به حايی نخواهد برد بلکه آزادی ودمکراسی خواهی نيز در زير اين مضامين عامه پسند، به عوام زدگی ونهايتا عوام فريبی منحر خواهد شد.
از اينرو از فعالان سياسی و آگاهان مسائل سياسی وانديشگی ايران انتظار می رود برای همراهی و نقش آفرينی در حنبش مردمی برای ستم ستيزی های دينی و پايه گذاری مبانی حقوقی کشور بر اساس حقوق بشر ودمکراسی می بايد راه مبارزه را از سياق کهنه پرستان و محافظه کاران نوانديش دينی حدا کرده و طرحی نو در اندازند. گنحی با دعا وشعر رهايی نخواهد يافت و سکوت و خاموشی ياران اورا توحيه نخواهد کرد.
نويسنده وبلاگ برای حقوق بشر در ايران
در دوران قدرت يابی اصلاح طلبان برخی مفاهيم وآموزه های نوينی به بازار سياست وارد شدند که گاهی نه تنها اميد وارکننده نيست بلکه نگران کننده نيز هست.
مفاهيمی مانند حامعه مدنی اسلامي، مردم سالاری دينی، آزادی بيان، ايران برای همه ايرانيان، گفتگوی تمدن ها از يکسو و آموزه های رفتاری همانند روزه سياسي، مراسم دعا و نيايش و پناه بردن به خدا در برابر ستم های دينی و ايدئولوژيک رژيم اسلامی ايران از سوی ديگر از زمره دستاورهای خودساخته ای است که ناشی از بی تدبيری و بن بست های ايدئولوژيکی است که در درماندگی های سياسی و بينشی نوانديشان دينی بروز نموده است و اين مفاهيم ورفتارهای نوپديد ناشی از عدم پذيرش اطلاح طلبان و محافظه کاری آنان در پذيرش واقعيت های حامعه ايران امروز و حرکت بسوی عرفی شدن و دين زدايی يا سکولاريزم احتناب ناپذير از سيمای مناسبات ايران است. بی ترديد نه تنها مساله زندانيان سياسی مانند گنحی وزرافشان با دعا و آيين های دينی ره به حايی نخواهد برد بلکه آزادی ودمکراسی خواهی نيز در زير اين مضامين عامه پسند، به عوام زدگی ونهايتا عوام فريبی منحر خواهد شد.
از اينرو از فعالان سياسی و آگاهان مسائل سياسی وانديشگی ايران انتظار می رود برای همراهی و نقش آفرينی در حنبش مردمی برای ستم ستيزی های دينی و پايه گذاری مبانی حقوقی کشور بر اساس حقوق بشر ودمکراسی می بايد راه مبارزه را از سياق کهنه پرستان و محافظه کاران نوانديش دينی حدا کرده و طرحی نو در اندازند. گنحی با دعا وشعر رهايی نخواهد يافت و سکوت و خاموشی ياران اورا توحيه نخواهد کرد.
نويسنده وبلاگ برای حقوق بشر در ايران
