http://seyase.mihanblog.com/Post-104.aspx
اسلحه های مهم جمهوری آخو ندی بر علیه ملت ایران!
کارگزاران جمهوری اسلامی ایران به غیر از اسلحه های متعارف و رایج در پادگانها و مقرهای نظامی خود بر علیه ملت ایران از چند سلاح غیر متعارف و مهلک دیگر نیز بر علیه این ملت بیچاره و در بند استفاده نموده و می نمایند که گاهی استفاده از این سلاح ها از جانب مخالفان این نظام و حکومت بر علیه اکثریت ملت ایران انجام می گیرد.
یکی از این سلاح ها اصطلاح اقدام علیه امنیت ملی می باشد ،این اسلحه جزو مهلکترین و خطرناک ترین اسلحه های کارگزاران جمهوری اسلامی می باشد .
اسلحه اقدام علیه امنیت ملی با چنان مهارتی از جانب کارگزاران جمهوری اسلامی به کار گرفته می شود که گاه سازمانهای مدافع حقوق بشر را نیز به اشتباه می اندازد .
در قیامهای مردمی بر علیه این نظام که صورت می گیرد ، خواه نا خواه دسته های کوچک یا افراد مشخص و اگاهی رهبری مبارزات را بر عهده گرفته و می گیرند ، جمهوری اسلامی نیز از انجا که حکومتی ضد مردمی و ضد ازادی می باشد در طی این بیست و چند سال چنان تجربه های گرانبهایی را در سرکوب ملت ایران کسب نموده است که در بدو اعتراضات و حرکتها این افراد را شناسایی و دستگیر نموده و در اخر سر اعلام می دارد که این افراد بر علیه امنیت ملی اقدام نموده بودند وباز اعلام می دارند: با توجه به اعترافاتی که از انها به عمل امده است مشخص شد انها وابسته به بیگانه هستند و می خواستند مردم ایران را منحرف نمایند . با اعلام زیرکانه این موارد از جانب کارگزاران چهره این افراد مبارز مخدوش می گردد و همین عمل باعث می گردد که مردم ایران نا خواسته و نا اگاهانه صف خود را از صف این افرادی که رهبری حرکت اعتراضیشان را بر علیه نظام ظلم و جور جمهوری اسلامی بر عهده گرفته بودند، جدا نمایند و انها تنها مانده و ملت نیز انها را تقبیح می نمایند و در اخر سر به خود می گویند : چه خوب شد که سربازان گمنام امام زمان این توطیه را نیز خفه نمودند و در اصل با این ساده اندیشی ها و سطحی اندیشی ها نا خواسته همدست و همکار جمهوری اسلامی گشته و بر دوام و بقای حکومت جمهوری اسلامی می افزایند.
اسلحه مهم دیگر و بسیار خطرناک تری که در دست حکام جمهوری اسلامی می باشد ، به کار بردن اصطلاحات تجزیه طلبی در رابطه با قیامهای اقوام اذری ،کرد، بلوچ ، عرب و سایر قومیت ها و ملیت های ایرانی و در اعتراضات مدنی انها بر علیه جمهوری اسلامی می باشد .این اسلحه به مراتب برنده تر و مهلک تر می باشد و در طول این بیست و چند سال صدارت این علمای اسلامی بر ملت ایران این اصطلاح بیشترین کارایی را داشته است .
اولین مرحله کارایی این اسلحه در زمان صدارت اقای خمینی بر علیه ملت کرد به کار برده شد ، در زمان صدارت اقای خمینی در جایی که انقلاب مردم ایران توسط این عده به سرقت رفت و در مسیر کنونی قرار می گرفت ، ملت کرد با وجود اینکه در به ثمر رساندن انقلاب همگام و دوش به دوش سایر ملیت های موجود در ایران نقش به سزایی داشتند ، اما بعد از به ثمر رسیدن انقلاب از جانب شخص خمینی و دارو دسته اش کوچکترین بها و اهمیتی به این ملت داده نشد و کوچکترین خواسته های انها جامه عمل نپوشید ، هنگامی که این ملت نسبت به احقاق خواسته های خود اعتراض نمودند ، از جانب شخص خمینی و دار و دسته اش اعلام گردید که ملت کرد وابسته به بیگانگان و صهیونیست هستند و در صدد تجزیه ایران می باشند و بر علیه این ملت بیچاره حکم جهاد صادر نمودند ، جالب اینجاست که اکثریت ملیتهای دیگر ایران از جمله فارس و ترک و بلوچ و عرب و غیره به این حکم جهاد اقای خمینی پاسخ اری دادند و با یک بسیج عمومی به مناطق کردستان حمله نمودند ، حمله چنان گسترده و چشمگیر بود که گویی یک کشور بیگانه به ایران حمله نموده است و ایران در صدد پاسخگویی به حمله انهاست ، اما در اصل این لشکر کشی بر علیه ملتی صورت گرفت که خود را ایرانی می دانستند و در اعتراضات و انقلاب ها خود را با سایر ملیت های ایران همگام می ساختند و خود را از انها جدا نمی دانستند و باز جالبتر اینکه در حین مقابله با دست درازی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی هنگامی که عده ایی از مبارزان اگاه ملت کرد سلاح بر دوش گرفتند و در برابر یک جنگ تحمیلی نابرابرو ناخواسته از جانب جمهوری اسلامی که به خانه هایشان هجوم برده بود و در فکر تجاوز به نوامیسشان بود ، این بار این دسته مبارزتروریست لقب گرفتند و حکومت گران جمهوری اسلامی با وجود اینکه با ارتش تا دندان مسلحش یارای مقاومت با انها را نداشت در صفوف مبارزاتی این دسته ها و گروه ها نفوذ نمود و با ایجاد تفرقه در صفوف مبارزاتی وکشتن مردم بی دفاع که کشتار مردم بی دفاع و بدون سلاح روستاهای قارنه و قلاتان یک نمونه بسیار کوچکی از این جنایات بود نیروهای مبارز نظامی مردمی که دریافتند کارگزاران این حکومت در راه تحکیم پایه های حکومت دیکتاتوری خود از هیچ جرم و جنایتی حتی کشتن بچه در گهواره نیز دریغ نمی ورزد ، مجبور به ترک منطقه گردیدند .
توضیح بسیار مختصری را که در مورد جرم و جنایات حکومت اخوندی بر علیه ملت کرد در زیر لوای تجزیه طلبی بیان کردم در مورد سایر ملیت های دیگر ادامه داشته و دارد و جمهوری اسلامی در راه تحقق اهدافش چنان موفق بوده است که حتی بسیاری از به اصطلاح مبارزان مخالف با جمهوری اسلامی که در کشورهای اروپایی و امریکایی ، نامهایی از قبیل دکتر سیاست ، پروفسور ایران شناسی و غیره را بر خود نهاده اند و همینکه بحث حقوق بشر و غیره به میان می اید علامه دهر می گردند و طول زبانشان به مترها می رسد ، بارها جمهوری اسلامی را در اطلاعیه ها و اعلامیه های متفاوت و به اصطلاح خودشان منطبق بر اصول حقوق بشر محکوم کرده اند و می نمایند ، اما همینکه در گوشه ایی از ایران نامی از مبارزه ملتی مانند ملت بلوچ ،اذری ، کرد ،عرب و غیره ساکن در ایران بر علیه ظلم و ستمهای جمهوری اسلامی به میان می اید به صف مبارزه بر علیه با ملیت های ایرانی همگام و هم سو با مقاصد و افکار کار گزاران جمهوری اسلامی می پیوندند و این حرکتها را حرکتهای تجزیه طلبی و یا افراط گرایانه و یا تروریستی قلمداد می نمایند و هر بار نقطه های ننگین بیشتری را بر دامان خود می افزایند.
قیام های مردم سیستان و بلوچستان با بر چسب هایی از همین قبیل در حال حاضر در حال سرکوب است ،قیام اذری زبانان نیز در همین روزهای اخیر با اسلحه اقدام گروهی وابسته به غرب و اقدام علیه امنیت ملی و پان ترکیسم و غیره در حال سرکوب است و در این سرکوبی ها و تجاوزها متاسفانه اکثریت ملت ایران ، حتی مخالفان جمهوری نیزسهیم هستند.
اسلحه های مهم جمهوری آخو ندی بر علیه ملت ایران!
کارگزاران جمهوری اسلامی ایران به غیر از اسلحه های متعارف و رایج در پادگانها و مقرهای نظامی خود بر علیه ملت ایران از چند سلاح غیر متعارف و مهلک دیگر نیز بر علیه این ملت بیچاره و در بند استفاده نموده و می نمایند که گاهی استفاده از این سلاح ها از جانب مخالفان این نظام و حکومت بر علیه اکثریت ملت ایران انجام می گیرد.
یکی از این سلاح ها اصطلاح اقدام علیه امنیت ملی می باشد ،این اسلحه جزو مهلکترین و خطرناک ترین اسلحه های کارگزاران جمهوری اسلامی می باشد .
اسلحه اقدام علیه امنیت ملی با چنان مهارتی از جانب کارگزاران جمهوری اسلامی به کار گرفته می شود که گاه سازمانهای مدافع حقوق بشر را نیز به اشتباه می اندازد .
در قیامهای مردمی بر علیه این نظام که صورت می گیرد ، خواه نا خواه دسته های کوچک یا افراد مشخص و اگاهی رهبری مبارزات را بر عهده گرفته و می گیرند ، جمهوری اسلامی نیز از انجا که حکومتی ضد مردمی و ضد ازادی می باشد در طی این بیست و چند سال چنان تجربه های گرانبهایی را در سرکوب ملت ایران کسب نموده است که در بدو اعتراضات و حرکتها این افراد را شناسایی و دستگیر نموده و در اخر سر اعلام می دارد که این افراد بر علیه امنیت ملی اقدام نموده بودند وباز اعلام می دارند: با توجه به اعترافاتی که از انها به عمل امده است مشخص شد انها وابسته به بیگانه هستند و می خواستند مردم ایران را منحرف نمایند . با اعلام زیرکانه این موارد از جانب کارگزاران چهره این افراد مبارز مخدوش می گردد و همین عمل باعث می گردد که مردم ایران نا خواسته و نا اگاهانه صف خود را از صف این افرادی که رهبری حرکت اعتراضیشان را بر علیه نظام ظلم و جور جمهوری اسلامی بر عهده گرفته بودند، جدا نمایند و انها تنها مانده و ملت نیز انها را تقبیح می نمایند و در اخر سر به خود می گویند : چه خوب شد که سربازان گمنام امام زمان این توطیه را نیز خفه نمودند و در اصل با این ساده اندیشی ها و سطحی اندیشی ها نا خواسته همدست و همکار جمهوری اسلامی گشته و بر دوام و بقای حکومت جمهوری اسلامی می افزایند.
اسلحه مهم دیگر و بسیار خطرناک تری که در دست حکام جمهوری اسلامی می باشد ، به کار بردن اصطلاحات تجزیه طلبی در رابطه با قیامهای اقوام اذری ،کرد، بلوچ ، عرب و سایر قومیت ها و ملیت های ایرانی و در اعتراضات مدنی انها بر علیه جمهوری اسلامی می باشد .این اسلحه به مراتب برنده تر و مهلک تر می باشد و در طول این بیست و چند سال صدارت این علمای اسلامی بر ملت ایران این اصطلاح بیشترین کارایی را داشته است .
اولین مرحله کارایی این اسلحه در زمان صدارت اقای خمینی بر علیه ملت کرد به کار برده شد ، در زمان صدارت اقای خمینی در جایی که انقلاب مردم ایران توسط این عده به سرقت رفت و در مسیر کنونی قرار می گرفت ، ملت کرد با وجود اینکه در به ثمر رساندن انقلاب همگام و دوش به دوش سایر ملیت های موجود در ایران نقش به سزایی داشتند ، اما بعد از به ثمر رسیدن انقلاب از جانب شخص خمینی و دارو دسته اش کوچکترین بها و اهمیتی به این ملت داده نشد و کوچکترین خواسته های انها جامه عمل نپوشید ، هنگامی که این ملت نسبت به احقاق خواسته های خود اعتراض نمودند ، از جانب شخص خمینی و دار و دسته اش اعلام گردید که ملت کرد وابسته به بیگانگان و صهیونیست هستند و در صدد تجزیه ایران می باشند و بر علیه این ملت بیچاره حکم جهاد صادر نمودند ، جالب اینجاست که اکثریت ملیتهای دیگر ایران از جمله فارس و ترک و بلوچ و عرب و غیره به این حکم جهاد اقای خمینی پاسخ اری دادند و با یک بسیج عمومی به مناطق کردستان حمله نمودند ، حمله چنان گسترده و چشمگیر بود که گویی یک کشور بیگانه به ایران حمله نموده است و ایران در صدد پاسخگویی به حمله انهاست ، اما در اصل این لشکر کشی بر علیه ملتی صورت گرفت که خود را ایرانی می دانستند و در اعتراضات و انقلاب ها خود را با سایر ملیت های ایران همگام می ساختند و خود را از انها جدا نمی دانستند و باز جالبتر اینکه در حین مقابله با دست درازی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی هنگامی که عده ایی از مبارزان اگاه ملت کرد سلاح بر دوش گرفتند و در برابر یک جنگ تحمیلی نابرابرو ناخواسته از جانب جمهوری اسلامی که به خانه هایشان هجوم برده بود و در فکر تجاوز به نوامیسشان بود ، این بار این دسته مبارزتروریست لقب گرفتند و حکومت گران جمهوری اسلامی با وجود اینکه با ارتش تا دندان مسلحش یارای مقاومت با انها را نداشت در صفوف مبارزاتی این دسته ها و گروه ها نفوذ نمود و با ایجاد تفرقه در صفوف مبارزاتی وکشتن مردم بی دفاع که کشتار مردم بی دفاع و بدون سلاح روستاهای قارنه و قلاتان یک نمونه بسیار کوچکی از این جنایات بود نیروهای مبارز نظامی مردمی که دریافتند کارگزاران این حکومت در راه تحکیم پایه های حکومت دیکتاتوری خود از هیچ جرم و جنایتی حتی کشتن بچه در گهواره نیز دریغ نمی ورزد ، مجبور به ترک منطقه گردیدند .
توضیح بسیار مختصری را که در مورد جرم و جنایات حکومت اخوندی بر علیه ملت کرد در زیر لوای تجزیه طلبی بیان کردم در مورد سایر ملیت های دیگر ادامه داشته و دارد و جمهوری اسلامی در راه تحقق اهدافش چنان موفق بوده است که حتی بسیاری از به اصطلاح مبارزان مخالف با جمهوری اسلامی که در کشورهای اروپایی و امریکایی ، نامهایی از قبیل دکتر سیاست ، پروفسور ایران شناسی و غیره را بر خود نهاده اند و همینکه بحث حقوق بشر و غیره به میان می اید علامه دهر می گردند و طول زبانشان به مترها می رسد ، بارها جمهوری اسلامی را در اطلاعیه ها و اعلامیه های متفاوت و به اصطلاح خودشان منطبق بر اصول حقوق بشر محکوم کرده اند و می نمایند ، اما همینکه در گوشه ایی از ایران نامی از مبارزه ملتی مانند ملت بلوچ ،اذری ، کرد ،عرب و غیره ساکن در ایران بر علیه ظلم و ستمهای جمهوری اسلامی به میان می اید به صف مبارزه بر علیه با ملیت های ایرانی همگام و هم سو با مقاصد و افکار کار گزاران جمهوری اسلامی می پیوندند و این حرکتها را حرکتهای تجزیه طلبی و یا افراط گرایانه و یا تروریستی قلمداد می نمایند و هر بار نقطه های ننگین بیشتری را بر دامان خود می افزایند.
قیام های مردم سیستان و بلوچستان با بر چسب هایی از همین قبیل در حال حاضر در حال سرکوب است ،قیام اذری زبانان نیز در همین روزهای اخیر با اسلحه اقدام گروهی وابسته به غرب و اقدام علیه امنیت ملی و پان ترکیسم و غیره در حال سرکوب است و در این سرکوبی ها و تجاوزها متاسفانه اکثریت ملت ایران ، حتی مخالفان جمهوری نیزسهیم هستند.
