Tuesday, May 23, 2006

وبلاگ خسن آقا





بنام آزادی بیان و حقوق بشر،
آزادی بدون قید و شرط مانا نیستانی کاریکاتوریست و مهرداد قاسمفر سردبیر هفته نامه ایران را خواستاریم



چند سوال اساسی

اتفاقات چند روز گذشته مناطق آذری ایران را باید با دقت زیاد دنبال کرد. چند نکته در این باره قابل تامل است.

نکته اول اینکه مرز طنز کجاست و چه موقع باید در مقابل آن جبهه گرفت و عکس‌العمل نشان داد؟
نکته دوم اینکه چگونه است که وقتی آخوندها در طول 27 سال گذشته همه گونه زورگویی و جنایتی در ایران کردند هموطنان آذری هیچ گونه عکس‌العملی از خود نشان ندادند؟
نکته سوم اینکه هموطنان آذری در مقابل دو کلمه در یک مطلب طنز نیرویی را بسیج کردند که تاکنون نمونه آنرا در ایران ندیده ایم، منظورم نیرویی که در بسیج آن دولت دخالت نداشته (!). آیا این بسیج خود جوش بوده یا با اهدافی سیاسی بوسیله دستانی در پشت پرده راه اندازی شده؟
نکته چهارم: آیا همین مرزها را که این هموطنان تعیین کردند (دو کلمه در یک متن طنز) را هم باید در مورد رژیم بپذیریم، یعنی اگر روزنامه ای دو کلمه انتقاد یا طنز در باره یک مسئول حکومتی یا کل حکومت نوشت باید این همه نیرو بسیج کنیم و روزنامه ای را تعطیل کنیم و شهری را به آتش بکشیم!؟

آیا اگر کسی طنزی در باره ما که شیرازی هستیم نوشت
باید تمام شیراز را به آتش بکشیم و روزنامه‌ای را تعطیل کنیم!؟ یا این قانون فقط شامل حال ترک زبان‌ها می‌شود؟
راستی چرا هموطنان آذری زمانی که خانم عشرت شایق نماینده مردم تبریز هزار گونه توهین به عقل، درایت و شرف ما ملت ایران می‌کند هیچ عکس‌العملی از خود نشان ندادند؟
سوال آخر: کسی می داند چند درصد دولت مردان ایرانی آذری زبان هستند؟

از ماست که برماست