Saturday, November 12, 2005

وبلاگ تلاش برای آزادی و برابری انسانها

بحران اقتصادی تنها دغدغه خاطر و دلنگرانی ارتجاع اسلام سیاسی در ایران نیست بلکه آنچه حاکمان را برآن داشت تا به فکر آرایشی جدید برای بقای خود در فرم حکومت پس از شکست پروژه مردم سالاری با شعار عوام فریبانه جامعه مدنی باشند چیزی نبود جز طوغیان یک جنبش بزرگ مردمی که باشعار سرنگونی طلبی خواستار آزادی و برابریی بی قید وشرط و حذف حاکمیت ارتجاع اسلام سیاسی میباشد.

جنبشی که فریاد دانشجویانش شعارهای تحصٌن معلمان زحمتکشی می شود که هر روزه شاهده از دست رفتن کودکانی هستند که قربانی قوانین ضد بشری ارتجاع اسلام سیاسی میشوند . دخترانی که مورد آزار واذیت جنسی قرار گرفته و با حجاب اجباری تحقیر میشوند .انسانهایی که زیر چکمه های آپارتاید جنسی لگدمال میشوند و در عین بی حقوقی به عقد وازدواج ناخواسته تن میدهند ویا به چوبه های دار آویخته میشوند.

جنبش بزرگ اعتراضی که فریاد حق طلبانه اش صدای کارگران متحصٌن را از جنوبی -ترین شهرهای کشور تا شمالی ترین آن زنجیر اعتصابات را مستحکمتر کرده و خواسته های به حٌق کارگران را مطالبه میکند تاجایی که وحشت ظهور سوسیالیست باعث میشود که جیره خوران دست به اسلحه برده و به صفوف متحصٌنین شلیک کنند . بدین تفسیر نیاز به قدٌاره بندی چون احمدی نژاد احساس میشود تا شاید از سقوط ماشین حکومت جلو گیری کند.

http://rahaey2.blogfa.com/post-7.aspx