هم راي داديم و هم تا آخرين لحظه هر كس را كه ديديم و نديديم خواهش كرديم كه برود راي بدهد.
حالا آمده‌ام روزنامه و يك دور در خبرها كافي است تا حرص خوردن‌ها شروع شود.تا به حال همه حرف‌ها و برنامه‌ريزي‌ها بر اين اساس بود كه قرار است شمارش آراي مردم به صورت كامپيوتري انجام شود و به همين خاطر هم به هر كانديدا كدي مشخص اختصاص داده شد كه مردم مدت زيادي را در صرف آن مي‌كردند تا كدهاي هر يك از كانديداها را از ليست استخراج و در برگه خود وارد كنند.اما جالب است كه مدیر کل انتخابات وزارت کشور ناگهان اعلام مي‌كند كه در صورتی که هیات عالی نظارت بر انتخابات تهران بر لزوم شمارش دستی و غیررایانه ای آرا در تهران اصرار ورزد، قطعا فرمانداری آر را در شعب اخذ رای و به صورت دستی شمارش خواهد کرد.علی اصغر کاراندیش در گفتگو با مهر با اعلام این مطلب گفته است : فرمانداری تهران برای شمارش دستی آرا آمادگی کامل دارد هرچند اعلام نتایج در این شیوه بیش از زمان اعلام شده در شمارش رایانه ای به طول می انجامد . من نمي‌فهمم.اصلا چه معني دارد؟ يعني ما تا اين حد بي‌برنامه هستيم؟يعني تازه الان بايد به فكر تعيين روش شمارش آرا باشيم ؟ يا اينكه تمام اينها براي اين است كه به تابلوترين شكل ممكن در نتايج انتخابات تغييرات دلخواه خودمان را بدهيم ؟ حالا از همه اينها بدتر اصلا يعني چه كه صندوق‌هاي اخذ راي را از محل اخذ راي منتقل كنيم به سايت‌هاي شمارش ؟ باز هم خبرگزاري مهر گزارش داده است : کاراندیش ،مدیر کل انتخابات وزارت کشور گفته است صندوقهای رای در شعب باز می شوند اما شمرده نمی‌شوند!!!!!! بلکه صندوقها در شعب بعد از شمارش تعداد برگه ها و مشخص شدن برگه های باطله و سفید، بار دیگر مهر و موم مي‌شوند و برای شمارش آرا به 50 سایت رایانه ای منتقل خواهند شد. جالب اينكه اعضای اصلی هیات نظارت بر انتخابات شورا ها هنوز از این شیوه بديع و تابلو در شمارش آرا بی اطلاع هستند .
خيلي جالب است. راي داده‌ام و دارم حرص مي‌خورم از اينكه امسال چقدر راحت و اين بار چقدر آشكارا و با دست باز دارد تقلب مي‌شود.بدون هيچ گونه پنهان‌كاري و پرده‌پوشي.صنذوق‌ها در شعب باز مي‌شود. مهر و موم صندوقها را مي‌شكنند و بعد دوباره آنها را مهر و موم مي‌كنند و منتقلشان مي‌كنند به 50 مركز رايانه‌اي شمارش آرا .حالا معلوم نيست كه تكليف جماعت راي دهنده در اين وسط چيست؟
مودبانه‌ترين چيزي كه مي‌توان گفت اين است كه انگار راي نداده‌ايم ، انگار گل لگد كرده‌ايم. انگار به خودمان فحش داده‌ايم !
حالا آمده‌ام روزنامه و يك دور در خبرها كافي است تا حرص خوردن‌ها شروع شود.تا به حال همه حرف‌ها و برنامه‌ريزي‌ها بر اين اساس بود كه قرار است شمارش آراي مردم به صورت كامپيوتري انجام شود و به همين خاطر هم به هر كانديدا كدي مشخص اختصاص داده شد كه مردم مدت زيادي را در صرف آن مي‌كردند تا كدهاي هر يك از كانديداها را از ليست استخراج و در برگه خود وارد كنند.اما جالب است كه مدیر کل انتخابات وزارت کشور ناگهان اعلام مي‌كند كه در صورتی که هیات عالی نظارت بر انتخابات تهران بر لزوم شمارش دستی و غیررایانه ای آرا در تهران اصرار ورزد، قطعا فرمانداری آر را در شعب اخذ رای و به صورت دستی شمارش خواهد کرد.علی اصغر کاراندیش در گفتگو با مهر با اعلام این مطلب گفته است : فرمانداری تهران برای شمارش دستی آرا آمادگی کامل دارد هرچند اعلام نتایج در این شیوه بیش از زمان اعلام شده در شمارش رایانه ای به طول می انجامد . من نمي‌فهمم.اصلا چه معني دارد؟ يعني ما تا اين حد بي‌برنامه هستيم؟يعني تازه الان بايد به فكر تعيين روش شمارش آرا باشيم ؟ يا اينكه تمام اينها براي اين است كه به تابلوترين شكل ممكن در نتايج انتخابات تغييرات دلخواه خودمان را بدهيم ؟ حالا از همه اينها بدتر اصلا يعني چه كه صندوق‌هاي اخذ راي را از محل اخذ راي منتقل كنيم به سايت‌هاي شمارش ؟ باز هم خبرگزاري مهر گزارش داده است : کاراندیش ،مدیر کل انتخابات وزارت کشور گفته است صندوقهای رای در شعب باز می شوند اما شمرده نمی‌شوند!!!!!! بلکه صندوقها در شعب بعد از شمارش تعداد برگه ها و مشخص شدن برگه های باطله و سفید، بار دیگر مهر و موم مي‌شوند و برای شمارش آرا به 50 سایت رایانه ای منتقل خواهند شد. جالب اينكه اعضای اصلی هیات نظارت بر انتخابات شورا ها هنوز از این شیوه بديع و تابلو در شمارش آرا بی اطلاع هستند .
خيلي جالب است. راي داده‌ام و دارم حرص مي‌خورم از اينكه امسال چقدر راحت و اين بار چقدر آشكارا و با دست باز دارد تقلب مي‌شود.بدون هيچ گونه پنهان‌كاري و پرده‌پوشي.صنذوق‌ها در شعب باز مي‌شود. مهر و موم صندوقها را مي‌شكنند و بعد دوباره آنها را مهر و موم مي‌كنند و منتقلشان مي‌كنند به 50 مركز رايانه‌اي شمارش آرا .حالا معلوم نيست كه تكليف جماعت راي دهنده در اين وسط چيست؟
مودبانه‌ترين چيزي كه مي‌توان گفت اين است كه انگار راي نداده‌ايم ، انگار گل لگد كرده‌ايم. انگار به خودمان فحش داده‌ايم !
