اين روز رو با کمال تاسف
به همه قلم بدست ها (البته اونايی که مزدور نيستند)
تبريک ميگم
امروز ۱۴ تيرماه ۸۵ رو تو کشور ما به نام روز قلم نامگذاری کردند.
اما متاسفم برای خودم و همه اونايی که دستی به قلم دارند که مجبوريم تو مملکتی بنويسيم که مافيای نشر داره به همه نويسنده ها حکومت ميکنه.
تو يه مملکت ديگه اگه يه نفريه ايده داشته باشه و خلاقيت به خرج بده راه برای طی کردن مدارج عالی براش بازه و مثلا يه نفر ميشه که هری پاتر رو می نويسه و يه شبه مولتی ميلياردر ميشه.
اما اينجا تو هرقدر هم که نويسنده باهوش و خلاقی باشی بايد زندگيتو بفروشی تا بتونی کتابتو چاپ کنی اونوقت می افتی تو دور ناشر و پخش وووووو
اين قصه سر دراز داره.
و گرنه مجبوری نوشته هاتو بذاری گوشه خونه و بذاری خاک بخوره.
ناشرها هم که کاری که می کنن اينه توی اين سالها کتاب سازی می کنن. يعنی انواع و اقسام کتابهای آشپزی و روانشناسی خط چشم و کف بينی رو با يه تيراژ مشخص چاپ می کنن و کاغذ سوبسيد دار از ارشاد می گيرن و حالشو می برن.
تازه اخر سال هم آمار ميدن اينقدر کاغذ گرفتيم اين تعداد کتاب چاپ کرديم.خوب درست هم ميگن کتاب چاپ کردند اما چه کتابی؟
بگذريم
نويسندگی تو کشور ما هنوز به عنوان يه شغل در نظر گرفته نميشه.
هيچ کجا يه نويسنده رو بيمه نمی کنند.
اونا باز نشستگی ندارند.
وقتی از کار افتاده و پير شدن بايد کتابهای چاپ نشده شون رو بذارن دم کوزه و آبشو بخورن.
به هر حال اين روز رو با کمال تاسف به همه قلم بدست ها (البته اونايی که مزدور نيستند)تبريک ميگم.
اما متاسفم برای خودم و همه اونايی که دستی به قلم دارند که مجبوريم تو مملکتی بنويسيم که مافيای نشر داره به همه نويسنده ها حکومت ميکنه.
تو يه مملکت ديگه اگه يه نفريه ايده داشته باشه و خلاقيت به خرج بده راه برای طی کردن مدارج عالی براش بازه و مثلا يه نفر ميشه که هری پاتر رو می نويسه و يه شبه مولتی ميلياردر ميشه.
اما اينجا تو هرقدر هم که نويسنده باهوش و خلاقی باشی بايد زندگيتو بفروشی تا بتونی کتابتو چاپ کنی اونوقت می افتی تو دور ناشر و پخش وووووو
اين قصه سر دراز داره.
و گرنه مجبوری نوشته هاتو بذاری گوشه خونه و بذاری خاک بخوره.
ناشرها هم که کاری که می کنن اينه توی اين سالها کتاب سازی می کنن. يعنی انواع و اقسام کتابهای آشپزی و روانشناسی خط چشم و کف بينی رو با يه تيراژ مشخص چاپ می کنن و کاغذ سوبسيد دار از ارشاد می گيرن و حالشو می برن.
تازه اخر سال هم آمار ميدن اينقدر کاغذ گرفتيم اين تعداد کتاب چاپ کرديم.خوب درست هم ميگن کتاب چاپ کردند اما چه کتابی؟
بگذريم
نويسندگی تو کشور ما هنوز به عنوان يه شغل در نظر گرفته نميشه.
هيچ کجا يه نويسنده رو بيمه نمی کنند.
اونا باز نشستگی ندارند.
وقتی از کار افتاده و پير شدن بايد کتابهای چاپ نشده شون رو بذارن دم کوزه و آبشو بخورن.
به هر حال اين روز رو با کمال تاسف به همه قلم بدست ها (البته اونايی که مزدور نيستند)تبريک ميگم.
