تا در عزای اردو اردو مرده بگرییم؟
چه مایه نفرت لازم است
تا بر این دوزخ دوزخ نابه کاری بشوریم؟
احمد شاملو- 1363
اکبر محمدی از رهبران جنبش دانشجویی 18 تیر بعد از هفت سال زندان در اثر اعتصاب غذا در زندان درگذشت.
و ما هنوز دوره میکنیم شب را و روز را
هنوز را
هنوز دنبال پدیده هایی مثل اکبر گنجی افتاده ایم که حتی اسم زندانیان سیاسی دیگر را هم نمی داند.
زندانیان سیاسی واقعی جانشان در خطر است.
آنها که پاسدار نبوده اند و استحاله نکرده اند و جرج بوش و رادیوفردا پشتشان نیستند
آنها که هیچ انجمن قلمی بهشان جایزه آزادی بیان نداده است
کلید طلایی هیچ شهری نصیبشان نشده است
آنها که بعد از 9 روز اعتصاب غذا می میرند
برای اینکه تن زخمی و شکنجه شده شان تا ب ندارد
برای اینکه به جای اینکه عکاس بالای سرشان عکس بگیرد و برای روزامه های خارجی بفرستد شکنجه گر دست و پایش را به تخت می بندد و دهانش را چسب میزند
آنها که اعتصاب غذایشان با عکس و تفصیلات روزانه در رسانه های دنیا دنبال نمی شود
آیا لیاقت ما از این رژیم جمهوری اسلامی واقعا بیشتر است؟
ما اجازه داده ایم جمهوری اسلامی برای خودش اپوزیسیون بتراشد و زندانیان سیاسی واقعی را از صحنه محو کند
ما اجازه داده ایم کسی مثل گنجی از طرف زندانیان قتل عام شده سال 67 حرف بزند
وکسی مثل عباس فخر آور خودش را نماینده زندانیان سیاسی معرفی کند و پشت سر آنها مهمل ببافد
ما اجازه میدهیم رژیم آخوندی آب را به روی 4 هزار نفر در اشرف قطع کند و صدایمان هم در نمی آید
ما مبارزان واقغی را ول کرده ایم و دنبال دجال های رنگ شده جمهوری اسلامی افتاده ایم
به این امید که ملا روزی اصلاح شود
و کلید طلایی تهران را مثلا به اکبر گنجی بدهد
آنوقت چه خواهد شد؟
آیا فقر و بیکاری از بین خواهد رفت؟
آیا مجازات اعدام و سنگسار و قطع اعضای بدن و شلاق متوقف خواهد شد؟
آیا حجاب اجباری از بین خواهد رفت؟
آیا تحصیل و بهداشت برای همه مجانی خواهد شد؟
آیا پول نفت در ایران برای مردم خرج خواهد شد؟
آیا همه زندانیان سیاسی آزاد خواهند شد؟
واقعا با ساختار جمهوری اسلامی اینها ممکن است؟
هر چه بیشتر وقت تلف کنیم حکم مرگ انسانهای بیشتری را امضا کرده ایم.
ده نفر در اهواز
زندانیان گوهردشت
زنانی که حکم سنگسار دارند
نوجوان هفده ساله ایی که در سقز دستگیر شده است
کودکانی که از فقر و گرسنگی می میرند
انسانهایی که پشت در بیمارستان ها جان خود را از دست میدهند
اکبر محمدی جان خود را برای رساندن پیامی به مردم از دست داد
برای اینکه نشان بدهد که دژخیم همان دژخیم است و عوض نشده است
حتی اگر صورتکش اکبر گنجی و شیرین عبادی باشند.
پیام اکبر محمدی را در یابیم...
به خانواده اکبر محمدی قهرمان و به همه مردم ایران تسلیت میگویم.
یاد و نامش همیشه بر صحنه تاریخ ایران به نیکی پایدار خواهد ماند.