http://blog.hasanagha.org/2006/06/post_2084.php
وقتی که فوتبالیست چسناله سیاسی می‌کند
کاپیتن تیم ملی ایران آقای علی دایی فرموده‌اند: فوتبال برای زنها نیست و همزمان می‌فرمایند دنیا نباید در باره مساله زنان در ایران دخالت کند.
در ادامه خبر می‌خوانیم که: رهبر حکومت آخوندی به خانم‌ها اجازه حضور در زمین‌های فوتبال را نمی‌دهد، دنیا در این باره واکنش نشان می‌دهد، آقای علی دایی کاپیتان تیم ملی فوتبال کشور گل و بلبل عقیده دارند که هیچ دلیلی برای این واکنش وجود ندارد.
در ادامه کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران چسناله سیاسی می‌فرماید: هر کشوری قوانین و عرف خود را دارد، آمریکا عرف خود را دارد و ایران هم عرف خود را. ایشان می‌افزایند که ممنوعیت حضور خانم‌ها در زمین‌های ورزشی برای حفاظت خانم‌ها از گزند زبان و فرهنگی است که در زمین‌های فوتبال مرسوم است. باقی چسناله‌های آقای علی دایی هم بر همین محور می‌چرخد و نیازی به بازگویی آنها نیست.
حال باید از خانم‌های فعال سوال کرد چه کارزاری را برای مقابله با اینگونه فرهنگ فوتبالیست‌ها در نظر گرفته‌اند، آیا فوتبال دوستان ایران حاضرند در مقابل چنین چسناله‌هایی سکوت کنند و هیچ عکس‌العملی از خود نشان ندهند؟
آیا زمان آن نرسیده که برای اصلاح امور، با اینگونه مسائل فرهنگی برخورد جدی کرد و مثلا در روزهای مسابقه تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2006 عرصه را بر آقای علی دایی چنان تنگ کرد که مجبور به ترک زمین شود و دیگر به زمین‌های فوتبال برنگردد. آیا ورزش دوستان ایرانی حاضرند از حضور چنین ورزشکارانی در زمین‌های بازی جلوگیری کنند و بجای اصلاح از بالا اصلاح را از پایین شروع کنند. فوتبال و دیگر ورزش‌ها ابزاری است برای فرهنگ سازی اگر نتوانیم در این زمینه ها امور را اصلاح کنیم در کل وضع بر همین منوال باقی خواهد ماند و گیرم که رژیم را هم عوض کردیم با تحجر ورزشکاران‌مان چه خواهیم کرد؟
حداقل از خانم‌هایی که در استادیوم‌های مسابقات جام جهانی حضور دارند توقع داریم با هر وسیله‌ای که شده از بازی آقای دایی در این مسابقات جلوگیری کنند و با فریادهای خود دایی و امثال او را مجبور به ترک زمین مسابقات کنند، این شگرد حداقل می‌تواند هشداری باشد برای دیگر ورزشکاران ایران تا در باره مسائل اجتماعی از این دست یا دخالت نکنند یا اگر دخالت می‌کنند در کنار و در مسیر مردم باشند و نه رژیم خونخوار و مستبدی که روسیاه خواص و عام است.
وقتی که فوتبالیست چسناله سیاسی می‌کند
کاپیتن تیم ملی ایران آقای علی دایی فرموده‌اند: فوتبال برای زنها نیست و همزمان می‌فرمایند دنیا نباید در باره مساله زنان در ایران دخالت کند.
در ادامه خبر می‌خوانیم که: رهبر حکومت آخوندی به خانم‌ها اجازه حضور در زمین‌های فوتبال را نمی‌دهد، دنیا در این باره واکنش نشان می‌دهد، آقای علی دایی کاپیتان تیم ملی فوتبال کشور گل و بلبل عقیده دارند که هیچ دلیلی برای این واکنش وجود ندارد.
در ادامه کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران چسناله سیاسی می‌فرماید: هر کشوری قوانین و عرف خود را دارد، آمریکا عرف خود را دارد و ایران هم عرف خود را. ایشان می‌افزایند که ممنوعیت حضور خانم‌ها در زمین‌های ورزشی برای حفاظت خانم‌ها از گزند زبان و فرهنگی است که در زمین‌های فوتبال مرسوم است. باقی چسناله‌های آقای علی دایی هم بر همین محور می‌چرخد و نیازی به بازگویی آنها نیست.
حال باید از خانم‌های فعال سوال کرد چه کارزاری را برای مقابله با اینگونه فرهنگ فوتبالیست‌ها در نظر گرفته‌اند، آیا فوتبال دوستان ایران حاضرند در مقابل چنین چسناله‌هایی سکوت کنند و هیچ عکس‌العملی از خود نشان ندهند؟
آیا زمان آن نرسیده که برای اصلاح امور، با اینگونه مسائل فرهنگی برخورد جدی کرد و مثلا در روزهای مسابقه تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2006 عرصه را بر آقای علی دایی چنان تنگ کرد که مجبور به ترک زمین شود و دیگر به زمین‌های فوتبال برنگردد. آیا ورزش دوستان ایرانی حاضرند از حضور چنین ورزشکارانی در زمین‌های بازی جلوگیری کنند و بجای اصلاح از بالا اصلاح را از پایین شروع کنند. فوتبال و دیگر ورزش‌ها ابزاری است برای فرهنگ سازی اگر نتوانیم در این زمینه ها امور را اصلاح کنیم در کل وضع بر همین منوال باقی خواهد ماند و گیرم که رژیم را هم عوض کردیم با تحجر ورزشکاران‌مان چه خواهیم کرد؟
حداقل از خانم‌هایی که در استادیوم‌های مسابقات جام جهانی حضور دارند توقع داریم با هر وسیله‌ای که شده از بازی آقای دایی در این مسابقات جلوگیری کنند و با فریادهای خود دایی و امثال او را مجبور به ترک زمین مسابقات کنند، این شگرد حداقل می‌تواند هشداری باشد برای دیگر ورزشکاران ایران تا در باره مسائل اجتماعی از این دست یا دخالت نکنند یا اگر دخالت می‌کنند در کنار و در مسیر مردم باشند و نه رژیم خونخوار و مستبدی که روسیاه خواص و عام است.
