فاجعه‌ای در راه است
چنین که از اظهار نظرها و اخبار به نظر می‌رسد مواضع پنج کشور دارای حق وتو و آلمان در زمینه بحران اتمی حکومت اسلامی ایران به هم نزدیک شده و می رود که حکومت آخوندی اسلامی را هم مجبور به قبول این مواضع کند. اگر چنین اتفاقی بیفتد باید منتظر سرکوب بسیار شدید داخلی باشیم، درست به همان شکل و شدتی که بعد از پذیرش قطع نامه مربوط به اتمام جنگ ایران و عراق پیش آمد. به همین دلیل باید خود را آماده مبارزه مرگباری با اوباش حکومت کنیم، شاید حتی بعد از توافق عده‌ای مثل همان دوران مجبور به ترک وطن شوند و حتی عده‌ای که بختشان بیشتر از دیگران برگشته باشد با مرگ و زندانهای طولانی مدتی روبرو شوند.
افشاگری در این مرحله و همکاری با مجامع بین‌المللی حقوق بشر تنها ابزاری است که در دست خواهیم داشت، باید بسیار هشیار بود و اعتراض‌ها را به شدت پیش برد تا از فاجعه‌ای دیگر جلوگیری کرد.
اگر آمریکا و حکومت آخوندی بر سر میز مذاکره بنشینند و به توافق برسند به این معنی خواهد بود که بعد از 27 سال هیچ حاصلی از این همه رنج و دردی که در ربع قرن گذشته تحمل کرده‌ایم نصیبمان نشده بلکه به مراتب سال‌ها نیز به عقب برگشته‌ایم. حاصل چنین مذاکراتی حکومتی دست نشانده، مذهبی، سرکوبگر و عقب مانده و فاسد خواهد بود که تا گردن در فساد فرو رفته.
در این شرایط باید از هر وسیله‌ای برای برهم زدن نظم موجود استفاده کنیم تا امکان مذاکره و توافقی بین آمریکا و ایران قبل از سرنگونی حکومت ملاها بوجود نیاید در غیر اینصورت باید سال‌ها مبارزه کرد تا به شرایط سالهای قبل از انقلاب 57 برسیم.
چنین که از اظهار نظرها و اخبار به نظر می‌رسد مواضع پنج کشور دارای حق وتو و آلمان در زمینه بحران اتمی حکومت اسلامی ایران به هم نزدیک شده و می رود که حکومت آخوندی اسلامی را هم مجبور به قبول این مواضع کند. اگر چنین اتفاقی بیفتد باید منتظر سرکوب بسیار شدید داخلی باشیم، درست به همان شکل و شدتی که بعد از پذیرش قطع نامه مربوط به اتمام جنگ ایران و عراق پیش آمد. به همین دلیل باید خود را آماده مبارزه مرگباری با اوباش حکومت کنیم، شاید حتی بعد از توافق عده‌ای مثل همان دوران مجبور به ترک وطن شوند و حتی عده‌ای که بختشان بیشتر از دیگران برگشته باشد با مرگ و زندانهای طولانی مدتی روبرو شوند.
افشاگری در این مرحله و همکاری با مجامع بین‌المللی حقوق بشر تنها ابزاری است که در دست خواهیم داشت، باید بسیار هشیار بود و اعتراض‌ها را به شدت پیش برد تا از فاجعه‌ای دیگر جلوگیری کرد.
اگر آمریکا و حکومت آخوندی بر سر میز مذاکره بنشینند و به توافق برسند به این معنی خواهد بود که بعد از 27 سال هیچ حاصلی از این همه رنج و دردی که در ربع قرن گذشته تحمل کرده‌ایم نصیبمان نشده بلکه به مراتب سال‌ها نیز به عقب برگشته‌ایم. حاصل چنین مذاکراتی حکومتی دست نشانده، مذهبی، سرکوبگر و عقب مانده و فاسد خواهد بود که تا گردن در فساد فرو رفته.
در این شرایط باید از هر وسیله‌ای برای برهم زدن نظم موجود استفاده کنیم تا امکان مذاکره و توافقی بین آمریکا و ایران قبل از سرنگونی حکومت ملاها بوجود نیاید در غیر اینصورت باید سال‌ها مبارزه کرد تا به شرایط سالهای قبل از انقلاب 57 برسیم.
