اگرچه از همان زمان كه در جشنواره به نمايش در آمد وما شانس ديدنش را از دست داديم تعريفش را زياد شنيده بودم .
اما انصاف بايد داد كه ديدنش چيز ديگري بود.
آفسايد داستان آرزوي برآورده نشده دختراني است كه تنها خواسته اشان حضور در استاديوم صد هزار نفري است كه تنها براي جنس آنها جاي ندارد و سهم آنها از آن همه صندلي خالي مي شود نقطه آفسايد استاديوم، يعني جايي پشت جايگاه تماشاچيان .
جايي كه تنها مي توان صداي هياهوي تماشاچيان را شنيد.
حضور مرداني كه قرار است مسئول حراست اين دختران باشند ودليلي براي راه دادن آنها به استاديوم ندارند از يك سو و رضايت قلبي آنها از سوي ديگر هم جز ديگر نكات ظريف اين فيلم است كه بايد به آن توجه كرد.
فيلم روندي عالي را طي مي كند .
استفاده پناهي از فرصت نود دقيقه اي بازي ايران وبحرين براي بيان مشكل زنان ايراني ، فيلم برداري عالي و بازي زير پوستي بازيگراني كه تجربه بازيگري ندارند همه وهمه عالي است.
پايان فيلم هم روندي عالي را دنبال مي كند ضمن اين كه به تمام نكات دخترانه آنها توجه شده است دختراني كه تنها دخترند.
گم شدن دختران در ميان مردمي كه جشن صعود ايران يه جام جهاني را بر پا كرده اند پايان فيلم است دختراني كه هنوز هم ردپاي آنها را مي توان همه جا ديد....
