و باز هم از ماست که بر ماست
به این عکس، به چهره‌های حاضرین و تواضع در مقابل قدرت خوب بنگرید!اینها مردم معمولی نیستند اینها خبرنگاران و ژورنالیستهای غیر دولتی سرزمین گل و بلبل‌اند.
یعنی کسانی که باید به پدیده‌های اجتماعی، فرهنگی و... از جمله سیاست و سیاستمداران دیدی مستقل و انتقادی داشته باشند،
یعنی کسانی که نظر سازند،
یعنی کسانی که به نگاه اجتماع جهت میدهند،
یعنی کسانی که پرسشگرند،
یعنی کسانی که به دنبال جوابی برای سئوالات‌اند.
البته... میدانم نه در کشوری مثل ایران.
یکی از حاضرین در این جلسه بعد از این دیدو بازدید شکوهمند میگوید: « من خواستم صحبت کنم اما جلوی خودم را گرفتم. گفتم چرا باید من اینجا حرف هایی بزنم که کسانی رنجیده شوند؟ ماجرای انتخابات هر چه بوده تمام شده و روزگاری نو پیش روی ماست. تغییر و تحولات با سرعتی ورای آنچه ما فکر می کنیم در حال رخ دادن است و سخن از گذشته از پی باد دویدن! من هنوز هم معتقدم که هاشمی برای رییس جمهور شدن عزم جزمی نداشت. همین!»
(تأکیدات از من است)
.
اگر خبرنگار و یا ژورنالیست مستقل و غیر دولتی ایرانی از سابقهء رفسنجانی یعنی کسی که آمرو عامل همهء نابسامانیها، جنگ و علت ادامهء آن، جنایات دولتی، غارتها، کشتارهای دسته جمعی، ترورهای خارج از کشور، سانسور و خفقان و... نداند و یا به عمد فراموش کند، آیا میتوان به آینده ایران و تغییراتی مثبت در آن امید داشت؟
