وقتی می‌خوانم که دارند برای بانوان دوچرخه اسلامی می‌سازند چرخ و رکاب و زنجیر و دسته و زین را با ذره‌بین اسلامی در ذهنم دوباره بینی می‌کنم. اسلامی‌تر از چرخ، مقدستر از در رکاب بودن و سوگوارتر از زنجیر و مُحرمی‌تر از دسته چیزی را نمی‌توانم پیدا کنم
می‌ماند زین دوچرخه که زیادی نک تیز است و نشیمنگاه که زیادی «حوزوی» است. تشتکی کردن زین و دیوارکی پلاستیکی دور آن همین دوچرخه‌های بانوان دیار کفر را چنان اسلامی بکند که عمه‌جان جزو اولین رکاب زنان نظام بشود
می‌ماند زین دوچرخه که زیادی نک تیز است و نشیمنگاه که زیادی «حوزوی» است. تشتکی کردن زین و دیوارکی پلاستیکی دور آن همین دوچرخه‌های بانوان دیار کفر را چنان اسلامی بکند که عمه‌جان جزو اولین رکاب زنان نظام بشود
سی سالی
طول کشید اما جای شکرش باقیست
نظام دارد با محصولات اسلامی به جنگ اقتصاد بین‌الملل می‌رود
