Sunday, October 09, 2005

زنانه‌ها

من از هر گونه تلاش در جهت مبارزه با سلاح های هسته ای و هر گونه سلاح کشتار دسته جمعی حمایت میکنم. اما اینکه یک نفر فقط در مورد سلاح های هسته ای کشورهای جهان سوم در خاور میانه کار میکند منو یاد اونایی میندازه که در دعواهای خانه ، که مادر چون زورش به بابا نمیرسه و تو سر بچه ها میزنه .
یکی از بزرگترین دارنده های سلاح های هسته ای در خاورمیانه اسرائیل است. ولی این ممد آقا و آژانسش چون دستش به اون نمیرسه خر کشورهایی را میگیرد که مزاحمت آمریکا را نداشته باشد.
این که کشورها مثل ایران و عراق و ... با دولت های دیکتاتوری شان نباید سلاح هسته ای داشته باشند ، به نظر من مسلم است. البته تاریخ نشان داده که این جور دولت ها معمولا بنده نواز هستند و خودی ها را بیشتر از غریبه ها قلع و قمع میکنند . خروس های خانه هستند و مرغ ها ( یا موش ها ) ی بیرون.
خلاصه جایزه نوبل صلح در امسال نصیب محمد برادعی شد. کارنامه ایشان و آژانس بین المللی اتمی بسیار از یک کارنامه کامل در جهت مبارزه با سلاح های هسته ای دور است. اما شخصا فکر میکنم کوچکترین قدمی در رابطه با صلح و خلع ید کشورها از سلاح های کشتار دسته جمعی را باید قدر بدانیم .