Monday, April 09, 2007

وبلاگ آزادی برای همه

http://nanazola2.blogspot.com/



شیرین خلی


نیک آهنگ داغت به دلم مانده نوشته ای :

"دیشب که با علیرضا گفتگو می‌کردم، چند نکته جالب را مطرح کرد. نکته

ویژه، این بود که چرا کسانی را که می‌توانیم در داخل آزاد کنیم، به فراموشی

سپرده شده‌اند؟ چرا دستگاه سیاسی ایران که می‌تواند روی آزاد کردن معلمین

تاثیرگذار باشد، کاری نکرده و تعداد زیادی از معلم‌ها هنوز در بند هستند،

بی آنکه اتهام‌های جاری و مستعمل ارتباط با ان.جی.او. های خارجی به پرونده

آنها بچسبد؟

مطمئنا اگر احمدی‌نژاد مشکل معلم‌ها و کارگران را حل کند،

ثابت خواهد کرد مردمی است... آیا می‌تواند؟


گاهی تو وسط کار سخنانی میگوئی که مرغ مرده در ماهی تابه شروع به قاه قاه خندیدن میکنه! حقیقتا من درک نمیکنم که بعضی مواقع چگونه این افکار به کله تو میرسه ؟
جانم برات بگه نمیدونم این علیرضا کی هست ؟ ولی اگر میخواهید راجع به پرونده سازی برای مردم سخن بگوئید من فکر کنم بهتره بروید و از امیر انتظام و بیست و هفت سال قبل شروع کنید و بیائید جلو تا برسید به معلمان بدبخت فلک زده ایرانی که از نظر سطح زندگی به شکل کارگران هستند و بس عمله فکری هستند و همه درگیر هشت و نه نان شب والسلام
مرد حسابی کار این کثافت کاری ها و دربند کشیدن ها و حق مردمخوردن ها از کار گذشته
اونوقت نمیدونم خودت یا علیرضا ....سخن از حل مشگل معلمان و کارگران میکنید ؟
به والله که شیرین خل هستید هر دو

نانا